لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اختلالهای شخصیت در 60 زندانی غیر سیاسی زندان زنجان و 60 غیر زندانی بدون سابقه بیماری روانی (به عنوان گروه مقایسه) با استفاده از فهرست چند محوری بالینی میلون 2 MCMI-II)؛ میلون، 1987) مورد ارزیابی قرار گرفت. تحول یافتگی من شرکت کنندگان نیز با استفاده از پرسشنامه ای که شامل 4 عامل از پرسشنامه شخصیتی 16 عاملی کتل (کتل، 1965) بود اندازه گیری شد. یافته های تحقیق نشان دادند که گروه زندانی در تمام مقیاسهای اختلالهای شخصیت به جز مقیاس شخصیت وسواسی با گروه غیر زندانی تفاوت معنادار داشت و سطح بالاتری از اختلالهای شخصیت را نشان داد. در مورد تحول یافتگی من، در دو بعد نیرومندی من و حساسیت هیجانی بین دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت که در آن گروه زندانی سطح پایین تری از تحول یافتگی من را نشان داد. در زمینه رابطه تحول یافتگی من با اختلالهای شخصیت در گروه زندانی نتایج بیانگر رابطه منفی معنادار بین نیرومندی من و مقیاسهای اختلالهای شخصیت اجتنابی، ضد اجتماعی، آزارطلبی، و گسیخته ریخت و رابطه مثبت معنادار بین حساسیت هیجانی و مقیاس اختلال شخصیت مرزی بودند و در نهایت گروه زندانی در دو مقیاس شخصیت مرزی و اسکیزوئید بالاترین نمره ها را به خود اختصاص دادند. یافته های پژوهش در پرتو نتایج پژوهشهای پیشین، مورد بحث قرار گرفتند.

هدف این پژوهش، بررسی رابطه تحول یافتگی من و اختلالهای شخصیت در افراد زندانی و مقایسه آن با افراد غیر زندانی است. آزمودنیها شامل دو گروه 60 نفری بودند که در آن، گروه مطالعه از میان مردان زندانی (به غیر از زندانیان سیاسی) با تحصیلات اول راهنمایی تا دیپلم، زندان مرکزی شهر زنجان و گروه مقایسه از بین افراد غیر زندانی، با توجه به ویژگی های همتا شده با گروه مطالعه که سابقه بیماری روانی نداشتند، انتخاب شدند. به منظور به دست آوردن نیمرخ اختلالهای شخصیت از آزمون چند محوری بالینی (میلون 1987) و برای تحول یافتگی من 4 عامل از آزمون 16 عاملی کتل (1965) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان دادند که گروه زندانی در تمام مقیاسهای اختلال شخصیت به جز مقیاس شخصیت وسواسی با گروه غیر زندانی تفاوت معنادار دارند. درمورد تحول یافتگی من در دو بعد نیرومندی من و حساسیت هیجانی بین دو گروه، تفاوت معنادار وجود داشت.

مقدمه: از رهیافت نظریه روابط موضوعی، انتخاب مهاجرت تحت تأثیر میزان تحول یافتگی من ممکن است ماهیت انطباقی یا غیرانطباقی داشته باشد. نظر به اهمیت روابط موضوعی و تحول یافتگی من در تصمیم­گیری مهاجرت و سازگاری پس از آن، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میزان تحول یافتگی من و بازنمایی­های روابط موضوعی در تصمیم به مهاجرت بود. روش: نمونه شامل 376 نفر از افراد در محدوده سنی 20-45 که تاکنون تجربه مهاجرت نداشتند بود. داده ها با استفاده از مقیاس روابط موضوعی بل ( بل و همکاران، 1986)، سیاهه روانی اجتماعی تحول یافتگی من(مارکستروم و همکاران، 1997) و دو پرسش محقق ساخته در مورد قصد مهاجرت و اقدام جمع آوری شد. بر اساس پاسخ آزمودنی ها، سه گروه از افراد مورد مقایسه قرار گرفتند: افرادی که قصد ماندن در ایران دارند، افرادی که قصد مهاجرت دارند و گروه سوم که در مورد مهاجرت دچار تردید هستند. هم­چنین در گروهی که قصد مهاجرت داشت، مقایسه­ای بین افرادی که اقدامات خود را آغاز کرده­ بودند و افراد بدون اقدام، انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل چندمتغیری کوواریانس در نرم افزار SPSS صورت گرفت.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که پس از کنترل متغیرهای جنسیت، تحصیلات و درآمد، افرادی که قصد ماندن دارند در مقایسه با گروهی که قصد مهاجرت دارند، نمرات بالاتری در مؤلفه های وفاداری، عشق، امید، خرد و اراده و نمرات پایین تری در ابعاد بیگانگی و خودمحوری روابط موضوعی کسب می کنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد، در گروهی که قصد مهاجرت دارند،  افرادی که اقدامات مهاجرتی را آغاز کرده اند، نمرات بالاتری در مؤلفه های خرد، هدف و کفایت از خرده مقیاس های تحول یافتگی من و نمرات پایین تری در ابعاد بیگانگی و بی کفایتی اجتماعی روابط موضوعی کسب کرده اند.بحث و نتیجه گیری: یافته ها بر اهمیت عواملی مانند امید، دلبستگی ، وفاداری را در قصد ماندن در ایران و عوامل اراده، هدف و کفایت در اقدام برای مهاجرت صحه می­گذارد. این یافته­ها نشان می­دهد، شناخت پویایی های روان شناختی می تواند به درک بهتر الگوهای مهاجرت و پیش­بینی رفتار مهاجرتی کمک کند و در فرایند سازگاری پس از هجرت ملاحظات بالینی به ارمغان آورد.

در رویکردهای علوم شناختی نوین در سه دهة اخیر به نقش اثرگذار بدن در فرایندهای شناختی اشاره شده است؛ نقشی که قرن ها با سیطرة دوئالیسم ذهن بدن در حوزه های شناختی و فکری مانند اندیشة معماری مغفول مانده است؛ درحالی که در این رویکردها بدن نقطة کانونی کشف و شناخت جهان است. این شناخت از مسیر تعامل بین خرده جهان محسوس و قابل درکی مثل معماری با این بدن که در آنِ واحد هم تجربه می شود (بدن اول شخص) و هم تجربه می کند (بدن زیسته) انجام می شود. اما آیا این بدن و نقش شناختیِ آن که در رویکردهای فوق ذیل مقولة تن یافتگی اهمیت یافته، در تاریخ اندیشه ورزی معماری همواره مغفول بوده یا از دوره ای فراموش شده است؟ ! به منظور فهم اینکه بدن واجد چه پیشینه ای در این تاریخ بوده، چه ماهیتی در اندیشه های معماری هر دوره ای داشته، و نقش آن در شکل گیری و تکامل نظریات معماری چه بوده، پژوهش حاضر انجام شده است. همچنین سعی شده با رویکرد توصیفی تحلیلی و به روش استدلال منطقی بخشی از تاریخ نگاشت دوهزارسالة نظریات معماری غرب بازاندیشی شود. به دلیل تأثیر غالب فلسفة غرب بر نظریات معماری، این تاریخ نگاشت مبنای پژوهش قرار گرفته است. طبق یافته های پژوهش، ایده های متفاوت از بدن در این تاریخ نظریه پردازی قابل شناسایی است که در طیفی از تجسدیافتگی تا تن یافتگی دسته بندی شده است. پیش بینی می شود کم کم تن یافتگی و نقش شناختی بدن و رویکردهای نامبرده بر نظریات معماری تأثیر بگذارد و جذبه ای در این نظریه پردازی به سمت «نسبت نزدیک بدن اول شخص و معماری» شکل گیرد.

زمینه پیشینه پژوهش نشان می دهدکه افراد در مواجهه با تنیدگی بر اساس میزان رشد یافتگی من از سبک های دفاعی مشخصی استفاده می کنند که انتظار می رود با تحول یافتگی من، زودانگیختگی به عنوان یک صفت شخصیتی، کاهش و میزان استفاده از دفاع های رشدیافته افزایش یابد. رابطه زودانگیختگی با سازه بنیادی ای همچون سبک های دفاعی این مسئله را مطرح می کند که آیا استفاده از سبک های دفاعی با توجه به غلبه محورهای زودانگیختگی متفاوت است؟ هدف هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین الگوی استفاده از سبک های دفاعی و غلبه محورهای زود انگیختگی بود. روش روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. داده ها به وسیله ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. جامعه پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی و علم و فرهنگ بودند و نمونه ای به حجم 201 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک های دفاعی (اندروس، 1993) و پرسشنامه زودانگیختگی (وایتساید و لینام، 2001) بود. یافته ها یافته های به دست آمده نشان دادند که زودانگیختگی کلی با سبک دفاعی روان آزرده و رشد نایافته رابطه مستقیم معنی دار (0/01p<) و با سبک دفاعی رشد یافته رابطه معکوس معنی دار (0/01p<) دارد. نتیجه گیری این پژوهش زودانگیختگی را به عنوان متغییری شخصیتی که بخشی از رفتارها و دفاع های رشد نایافته را تبیین می کند، مورد تاکید قرار می دهد و در مجموع باید در نظر داشت که مشخصه های زودانگیختگی به طرق مستقیم کیفیت اعمال و تصمیم گیری های افراد را تحت تاثیر قرار می دهند.

مقایسه و سنجش سطح توسعه یافتگی کشورها از مباحث مهمی است که مورد توجه مدیران و کارشناسان اقتصادی کشورهای مختلف، سازمان های بین المللی و اندیشمندان توسعه اقتصادی قرار گرفته است. شاخص توسعه انسانی نیز، به گسترش آن رونق بیشتری داده، امکان تهیه و استفاده از شاخص واحد برای توضیح پدیده چند بعدی و گسترده توسعه را عملا نشان داده است.امروزه درآمد سرانه و شاخص توسعه انسانی به طور وسیع و فراگیر برای مقایسه سطح توسعه کشورها مورد استفاده قرار می گیرد که همانند هر شاخص دیگری دارای نقاط ضعف و قوت متعددی است. این مقاله، ضمن بحث در این خصوص، تلاش دارد با استفاده از دو روش تحلیل عاملی و تاکسنومی عددی در تهیه شاخص واحد توسعه یافتگی برای یکصد کشور، ضمن حذف هم بستگی خطی بین متغیرها، تعداد نماگرهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مورد استفاده در آن را به حدود 90 متغیر افزایش دهد طبیعی است که این روش نیز دارای نقاط ضعف بسیار باشد که لازم است مورد بحث و بررسی بیشتر قرار گیرد.